Drama (2019); Perzisch gesproken; 102 minuten; er is geen pauze

We maken kennis met weduwe Leila, moeder van de 12-jarige zoon Amir en het 2 jaar oude dochtertje Munes in het huidige Iran. Zij kan nauwelijks rondkomen van haar baantje in de fabriek De buschauffeur Kazem heeft haar ten huwelijk gevraagd, maar hij heeft een dochter van ongeveer dezelfde leeftijd als Amir. Volgens een Iraanse religieuze traditie is het niet toegestaan dat Amir en dit meisje samen in hetzelfde huis wonen. De man eist dat Amir ergens anders gaat wonen totdat zijn dochter is getrouwd.
Amir, een rustige, observerende jongen, voelt dat zijn moeder het moeilijk heeft en dat de traditionele druk op haar enorm is. Leila is trots dat haar zoon stilletjes accepteert dat ze van elkaar worden gescheiden. Hij verandert in een gesloten, nauwelijks sprekende persoon die bruist van woede en teleurstelling. Het offer dat Amir moet brengen is hartverscheurend. Evenals dat van zijn moeder.